Rita's hart voor vluchtelingenwerk

Samen met haar dochter startte Rita zes jaar geleden als vrijwilliger bij de werkgroep Vluchtelingen Eersel. Het begeleiden van statushouders en vluchtelingen is intensief maar dankbaar vrijwilligerswerk dat perfect bij Rita blijkt te passen. Dat blijkt helemaal met de komst van ongeveer 50 Oekraïense vluchtelingen in de Weltenlocatie in Vessem. In dit artikel deelt ze haar ervaringsverhaal.
 

Rita: Toen ik startte als vluchtelingenvrijwilliger -  dat was met de komst van de Syrische vluchtelingen -  was het aantal vrijwilligers in Vessem slechts op één hand te tellen. Tegenwoordig staan we met 100 man sterk. De stroom van Oekraïense vluchtelingen heeft daar een grote rol in gespeeld. Ik kreeg te horen dat er opvang voor hen nodig was en trok meteen bij de gemeente aan de bel. Samen met de gemeente en steunpunt vrijwilligerswerk Eerselvoorelkaar zijn we het Welten gebouw op gaan knappen en zetten we alles op poten. Het was een hele fijne samenwerking. Toen de plannen meer vorm kregen heb ik de dorpsraad gebeld voor een oproep voor extra vrijwilligers. We hadden onze contactgegevens toegevoegd en in een mum van tijd kregen we zoveel mails en mijn WhatsApp ontplofte!  “Ik heb nog wel dit, ik kan nog wel dat,” zo ging dat. Mensen schonken echt van alles. Van fietsen tot meubels, maar ook toiletartikelen, speelgoed en kleding.

Wanneer je nu het Weltengebouw binnenkomt denk je ‘het is hier net een hotel’. In de grote eetzaal wordt een handdoek gelegd op de stoelen van: ‘let op dit is mijn stoel’, net als bij het zwembad. Ook is er een gemeenschappelijke ruimte met koelkasten. Op de koelkasten staan de kamernummers, zodat er geen verwarring ontstaat wat van wie is. In ‘hotel’ Welten zijn er ook verschillende activiteiten. Twee keer in de week komen er taalcoaches en ook wordt er yoga geven door een Oekraïense vrouw die we in Vessem in een gastgezin geplaatst hebben. Ik ben er echt trots op dat dit mogelijk is!

Het werk als vrijwilliger voor vluchtelingen is heel veelzijdig. Je bent eigenlijk mantelzorger, want je regelt alles voor ze, van verzekeringen en toeslagen tot verblijfspassen en ziekenhuisbezoeken. Soms ben ik zelfs oppas voor de kinderen. Dat doe ik graag. Ik denk dan altijd: ‘deze mensen hebben niemand anders die dat voor ze kan doen’.

Als ze iets geregeld willen hebben, weten ze me altijd te vinden. En als een medewerker van daklozeninstelling NEOS al nee heeft gezegd, dan proberen ze het bij mij gewoon nog een keer. Gelukkig ben ik erg betrokken met NEOS en weten we van elkaar wat er speelt. Het komt daarom eigenlijk nooit voor dat er valse beloftes worden gedaan.

Ook als er zich iets voordoet in het Weltengebouw sta ik paraat. Laatst ging in één week tijd het brandalarm af, was er een kindje hard gevallen én de kraan was afgebroken. Hoewel ik officieel maar twee keer in de week langs ga, is het heel fijn om bij dit soort incidenten klaar te kunnen staan. Dit vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend. Het is wel zo dat ik veel minder druk ervaar bij vrijwilligerswerk, omdat je het echt voor een ander doet.

Naast het regelen ben je ook een bekend gezicht bij wie de vluchtelingen hun verhaal kwijt kunnen. Ze vertellen werkelijk alles wat ze op een dag meemaken. Om te communiceren gebruiken we Google Translate, want de meesten kunnen geen Engels. Dat is een troost voor mij. Zelf ben ik hier ook geen ster in. Van de Syriërs heb ik geleerd dat er ook een app is waarmee je teksten kunt scannen met de camera van je telefoon en die automatisch de teksten vertaald. Zo komen we heel ver met elkaar begrijpen.  Je merkt wel een verschil tussen de Europese en Arabische vluchtelingen. Oekraïners zijn niet zo open en vertellen eigenlijk weinig verhalen over wat ze daar hebben meegemaakt. Ze willen wel allemaal vrienden met me worden op Facebook. De Syriërs zijn over het algemeen gastvrijer. In een Syrisch gezin waar ik regelmatig kom, word ik bijvoorbeeld altijd verwend met eten en drinken. De kleine zegt ook altijd ‘jij moet hier blijven eten en blijven slapen’.

Een van de mooiste dingen aan mijn werk als vrijwilliger is zien dat de vluchtelingen door mijn hulp steeds een stukje zelfredzamer worden en hun weg vinden in de maatschappij. Deze mensen hebben het zwaar gehad, maar pakken ondanks dat toch hun leventje weer op. Zo was er in Vessem een Syriër die heel graag een eigen kapsalon wilde. Die heeft hij nu! Het geeft me een goed gevoel dat ik dit mogelijk kan maken en iets ook echt lukt.

Natuurlijk heb ik ook mijn uitdagingen. Ik vind het bijvoorbeeld moeilijk om los te laten. Op het begin als ze pas in het dorp zijn dan ben jij echt het aanspreekpunt voor allerlei organisaties rondom vluchtelingenopvang. Zodra ze hun weg gevonden hebben en alles geregeld is, heeft de buitenwereld  je niet altijd meer nodig. Dat is soms lastig.

Voor mijn vrijwilligerswerk krijg ik vaak complimentjes. Daar word ik verlegen van. Van nature ben ik gewoon iemand die graag wil dat alles goed geregeld is. Blijkbaar is dat een kwaliteit die enorm gewaardeerd wordt. Je krijgt echt energie van mensen helpen en je mag blij zijn dat je in gelegenheid bent om het te doen. Dat kan niet iedereen zeggen. Ik zou daarom iedereen die het kan willen aanmoedigen om vrijwilligerswerk te gaan doen. Kijk in je buurt waar je aan de slag kunt, of meld je aan bij Eerselvoorelkaar.

Mariëlle Voermans, coördinator steunpunt vrijwilligerswerk Eerselvoorelkaar: Rita’s inzet is ongekend. De inrichting voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen was een intense periode, waarin Rita onmisbaar was. Ook voor de begeleiding en ondersteuning van de vluchtelingen kunnen wij altijd een beroep op haar doen. We zijn trots op Rita en natuurlijk ook op de vele andere vrijwilligers, in het bijzonder ook de andere leden van de werkgroep Vluchtelingen Eersel, die iedere dag weer klaar staan voor statushouders en vluchtelingen in onze gemeente.